اگر به از دماوند به سوی سوادکوه بروید با پلی بسیارجالب در ما بین دو کوه مواجه می شوید که در نوع خودش بی نظیر است پلی که در آن هیچ فلزی بکار نرفته است.
پل ورسک: شاهکار نازی ها در ایران

با توجه به رابطه نزدیک آلمان نازی و ایران در زمان رضا خان و لزوم وصل شدن خط آهن شمال به تهران مهندسان نازی به ایران آمدند و بر خلاف دیگر خارجی ها و مستشران نظامی و غیر نظامی به فکر کمک به صنایع و زیرساخت های ایران بودند بر همین اساس ساخت این بخش مهم از راه ایران را به عهده گرفتن مشکل اساسی کوههای رشته کوه البرز بودند که باید به هر صورتی آنها را دور می زند یا از دل آن عبور می کردند کار ساخت راه آهن ادامه داشت تا به دو کوه در منطقه عباس آباد برخوردند که برای عبور از آن احتیاج به احداث پل بود

والتر اینگر مهندس اتریشی تباری بود که ساخت این پل را در سال 1310 برعهده گرفت

حجم پل ورسك كه داراي ۶۶ متر دهانه قوسي و ۱۱۰متر ارتفاع از ته دره است ، جمعاً ۴۵۰۰ مترمكعب است . طول کلی پل 27.3 متر است. هزينه ساخت آن در آن زمان، بالغ بر۲ميليون و۶۰۰هزار تومان بوده است.
نکته بسیار جالب که باعث حیرت همگان شده استفاده نکردند از فلز در این سازه است و با ترکیبی از سیمان و ماسه و آجر و بدون استفاده ار آرماتور فلزی ساخته شده است.

عکس بالا آرامگاه اینگر در نزدیکی پله

پل پیروزی متفقین:
با ساخت این پل و کلا راه آهن شمال و جنوب توسط مهندسین نازی متفقین موقعیت را محترم شمردند و ایران را اشغال کردند و همین راه آهن یکی از مهم ترین و شاید مهم ترین عامل پیروزی آنها شد و پل ورسک بیشترین تاثیر را در انتقال تجهیزات بر عهده داشت و بیخود نبود چرچیل آن را پل پیروزی نامید.
این پل به ضمانت 70 سال کارکرد ساخته شد وهنوز هم پا برجاست و نه تنها در زمان خودش بلکه هم اکنون یکی از شاهکار های معماری محسوب می شود و آنقدر مهم بود است که نمادی برای آبادانی ایران باشد.